Początki jesieni

Jesień mnie cieniem zwiędłych drzew dotyka,
Słońce rozpływa się gasnącym złotem.
Pierścień dni moich z wolna się zamyka,
Czas mnie otoczył zwartym żywopłotem.

Ledwo ponad mogę sięgnąć okiem
Na pola szarym cichnące milczeniem.
Serce uśmierza się tętnem głębokiem.
Czemu nachodzisz mnie, wiosno, wspomnieniem?

Tak wiele ważnych spraw mam do zachodu,
Zanim z mym cieniem zostaniemy sami.
Czemu mi rzucasz kamień do ogrodu
I mącisz moją rozmowę z ptakami? 

Leopold Staff

Dziś była piękna pogoda.

Słoneczko wstawało chmurne...

 

Rosa skrzyła się diamentami na trawie...

 

Dzień wstawał leniwie...

 

Nawet wróble ociągały się z pobudką....

Dzień rozwinął się pięknie

 

 Niebo bywało groźne...

 

Żeglarze jednak nie marudzili....

 

Mewy jedynie siedziały skulone...

 

I nagle przyszło popołudnie....

 

Ślimak poszedł spać...

 

Ptak piórko zgubił...

Wierzba się skuliła...

 

Tylko kwiaty łapały ostatnie promienie słońca...

 

Znów przyszła rosa...

 

Kościół pyszni się nad miastem

 

Słońce poszło spać....

 

Koniec opowiastki...

Jeszcze kilka randomików z dnia ;)

 

=^-^=